Page 16 - Katechizm_2LO_2022
P. 16

18        I. DROGA DO DOJRZAŁOŚCI                                                                                                               I. DROGA DO DOJRZAŁOŚCI



                   Zgłębiamy naukę Kościoła

             Wiara jest wolnym wyborem człowieka. Bóg w swojej ojcowskiej mądrości
              szanuje ten wolny wybór i nikomu się nie narzuca, ale objawiając się, propo-
              nuje człowiekowi swoją miłość.

             W „Deklaracji o wolności religijnej” Soboru Watykańskiego II czytamy:

             „(...) człowiek powinien dobrowolnie odpowiedzieć Bogu wiarą; nikogo
              więc wbrew jego woli nie wolno do przyjęcia wiary przymuszać. Z włas-
              nej swej bowiem natury akt wiary ma charakter dobrowolny, gdyż człowiek,
              odkupiony przez Chrystusa Zbawiciela i powołany przez Jezusa Chrystusa
              do przybranego synostwa, może siebie oddać objawiającemu się Bogu tylko
              wtedy, jeśli pociągany przez Ojca okazuje Bogu rozumne i wolne posłuszeń-
              stwo wiary (…)” (Dignitatis humanae, 10).

              Człowiek powinien odpowiedzieć Bogu miłością, okazując Mu posłuszeń-
              stwo. Świadome kształtowanie wiary ma się urzeczywistniać na dwóch
              płaszczyznach: nadprzyrodzonej i naturalnej, czyli w modlitwie i działaniu.
              Na modlitwie jednoczymy się z Panem Jezusem, który daje nam moc do ży-
              cia Bożymi zasadami.

             „(...) W wierze Chrystus nie jest tylko Tym, w którego wierzymy, najwyż-
              szym objawieniem miłości Bożej, ale także Tym, z którym się jednoczymy,
              aby móc wierzyć. Wiara nie tylko patrzy na Jezusa, ale patrzy z punktu wi-
              dzenia Jezusa, Jego oczami: jest uczestnictwem w Jego sposobie patrzenia
              (...)” (Franciszek, Lumen fidei, 18).

             „(...) Wierzący, przyjmując dar wiary, zostaje przemieniony w nowe stworze-
              nie. Otrzymuje nowe istnienie, istnienie synowskie (...)” (Franciszek, Lumen
              fidei, 19).

              Bóg w swej miłości daje nam łaskę do przemiany życia, do nawracania się
              i patrzenia oczami wiary na otaczającą nas rzeczywistość.

             „(...)  Wiara  przemienia  całą  osobę,  właśnie  w  miarę,  jak  otwiera  się  ona
              na miłość. Dzięki temu zespoleniu wiary z miłością można zrozumieć for-
              mę poznania właściwą wierze, jej siłę przekonania, jej zdolność oświecania
              naszej drogi. Wiara poznaje w miarę jak jest związana z miłością, bowiem
              miłość wnosi światło. Zrozumienie wiary rodzi się wtedy, gdy przyjmujemy
              wielką miłość Bożą, która nas przemienia wewnętrznie i daje nam nowe
              oczy, pozwalające widzieć rzeczywistość” (Franciszek, Lumen fidei, 26).

              Człowiek, idący za Chrystusem, żyje pełnią życia oraz jest otwarty na świat
              i innych ludzi.
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21