Page 12 - Katechizm_2LO_2022
P. 12

14        I. DROGA DO DOJRZAŁOŚCI                                                                                                               I. DROGA DO DOJRZAŁOŚCI



                   Zgłębiamy naukę Kościoła

             Człowiek odnajduje w religii ostateczne odpowiedzi na najbardziej zasad-
              nicze pytania.

             „Ludzie oczekują od różnych religii odpowiedzi na głębokie tajemnice ludz-
              kiej egzystencji, które jak niegdyś, tak i teraz do głębi poruszają ludzkie
              serca: czym jest człowiek, jaki jest sens i cel naszego życia, co jest dobrem,
              a co grzechem, jakie jest źródło i jaki cel cierpienia, na jakiej drodze moż-
              na osiągnąć prawdziwą szczęśliwość, czym jest śmierć, sąd i wymiar spra-
             wiedliwości po śmierci, czym wreszcie jest owa ostateczna i niewysłowiona
              tajemnica, ogarniająca nasz byt, z której bierzemy początek i ku której dą-
             żymy” (Sobór Watykański II, Nostra aetate, 1).
             Religia jest relacją człowieka z Bogiem wyrażającą się przez modlitwę, ofia-
              rę, moralne postępowanie oraz odpowiednią postawę wobec bliźnich. Jej
              praktykowanie  posiada  wymiar  społeczny.  Każdy  ma  prawo  i  obowiązek
              szukania prawdy religijnej i postępowania zgodnie z własnym sumieniem.

             „Przeto każdy ma obowiązek, a stąd też i prawo szukania prawdy w dziedzi-
              nie religijnej, aby przez użycie właściwych środków urobił sobie roztropnie
              słuszny i prawdziwy sąd sumienia. (...) Praktykowanie bowiem religii pole-
              ga z samej jej istoty przede wszystkim na wewnętrznych aktach dobrowol-
              nych i swobodnych, przez które człowiek bezpośrednio się ustosunkowu-
              je do Boga; aktów tego rodzaju żadna władza czysto ludzka nie może ani
              nakazywać, ani zabraniać. Sama zaś społeczna natura człowieka wymaga,
              aby człowiek wewnętrzne akty religijne ujawniał na zewnątrz, aby łączył się
              z innymi ludźmi w dziedzinie religii, wyznawał swą religię na sposób spo-
             łeczny. Zadaje się więc gwałt osobie ludzkiej i samemu porządkowi ustano-
             wionemu dla ludzi przez Boga, jeśli odmawia się człowiekowi swobodne-
              go, przy zachowaniu sprawiedliwego ładu społecznego, wyznawania religii
             w społeczeństwie” (Sobór Watykański II, Dignitatis humanae, 3).

             Jan Paweł II w swoim nauczaniu przedstawia obraz współczesnego świata.
             Nie zawsze jest to świat ludzi głęboko religijnych. Papież mówi o potrzebie
              dążeń i poszukiwań w sferze religii.
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17