Page 8 - Katechizm_2LO_2022
P. 8

10        I. DROGA DO DOJRZAŁOŚCI                                                                                                               I. DROGA DO DOJRZAŁOŚCI




                   Zgłębiamy naukę Kościoła
             Pan Bóg oczekuje, abyśmy powierzyli Mu siebie. Nauczył nas tego Jezus
             Chrystus swoim życiem. Zawierzenie siebie Bogu będzie wtedy pełne,
             gdy nie będzie warunkowe. Może się zdarzyć, że chcemy pełnić wolę Boga
              tylko wtedy, gdy liczymy na to, iż On zrealizuje naszą wolę. Tymczasem
              prawdziwe zawierzenie Bogu to przyjęcie wszystkiego, co Pan nam zsyła.

             „Wiara jest najpierw osobowym przylgnięciem człowieka do Boga; równo-
              cześnie i w sposób nierozdzielny jest ona dobrowolnym uznaniem całej praw-
              dy, którą Bóg objawił. Jako osobowe przylgnięcie człowieka do Boga i uznanie
              prawdy, którą On objawił, wiara chrześcijańska różni się od wiary w osobę
              ludzką. Jest więc słuszne i dobre powierzyć się całkowicie Bogu i wierzyć
             w sposób absolutny w to, co On mówi. Byłoby rzeczą daremną i fałszywą po-
              kładać taką wiarę w stworzeniu” (KKK 150).

             Podczas jednej z katechez papież Franciszek zwrócił się do młodzieży, która
              przyjęła sakrament bierzmowania. Ojciec Święty powiedział:
             „Nikt nie otrzymuje bierzmowania tylko dla siebie. (...) Jest to dar nie po to,
              aby go trzymać w głębi magazynu, ale by go dawać — zawsze i wszyst-
              kim, aby współpracować w duchowym rozwoju innych. Tylko w ten spo-
              sób, otwierając się i wychodząc z naszych ograniczeń, aby spotkać braci,
              możemy naprawdę się rozwijać, a nie tylko łudzić się, że tego dokonuje-
              my. To, co otrzymujemy w darze od Boga musi być dane innym, aby było
              owocne, a nie ukryte w ziemi z powodu egoistycznych obaw, jak naucza
              przypowieść o talencie (por. Mt 25,14-30). (...) Zachęcam bierzmowanych,
              by nie «zamykali w klatce» Ducha Świętego (...). Niech Duch Święty udzie-
              li nam wszystkim apostolskiego męstwa, aby przekazywać Ewangelię sło-
             wami i uczynkami tym wszystkim, których spotykamy na naszej drodze.
             Słowem i uczynkiem, ale i dobrymi słowami: tymi, które budują. Żadnych
              słów plotkowania, które niszczą. Proszę was, kiedy wychodzicie z kościo-
             ła, pomyślcie, że otrzymany pokój jest po to, aby go przekazywać innym:
              aby go nie niszczyć plotkami. Nie zapominajcie o tym” (Nikt nie otrzymuje
             bierzmowania tylko dla siebie. Katecheza wygłoszona w czasie audiencji
             generalnej, Watykan, 6 czerwca 2018 r.).

              Podczas  sakramentu  bierzmowania  przyjęliśmy  odpowiedzialność  za  de-
              cyzje wiary. Jest to zadanie, aby ustrzec i umacniać wiarę w życiu swoim
              i Kościoła.
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13