Page 24 - Podrecznik_3_LO_2022

4 — źródła moralności I. DAĆ ODPOWIEDŹ (ODPOWIEDZIALNOŚĆ)

Czyny dobre i złe

Miłość do Chrystusa wyraża się w pragnieniu życia zgod-
nego z myślami i uczuciami Jego Serca.
(Benedykt XVI)
Rozmawiamy o życiu
„Rozmawiam z grupą licealistów. Mówimy o nauce. Czego trzeba się uczyć
najwięcej? Co jest najważniejsze? Padają rozmaite zdania. Moje stwierdze-
nie, że najważniejszą rzeczą jest nauczyć się
być dobrym, wzbudziło ogólne zdziwienie.
To coś pachnie filozofią — stwierdza jeden
z młodych rozmówców — któż by się tym
zajmował. Rozmieniam więc na drobne.
Ile tysięcy kilometrów przejechał na rowe-
rze Szurkowski, zanim zdobył złoty medal?
Wiedzą. Podają poprawną odpowiedź. Żeby
być dobrym nie wystarczy wiedzieć, co jest
dobre, a co złe... trzeba się przyzwyczaić
do czynienia dobra, trenować dobro. Czy
rodzice dają okazję do tego rodzaju trenin-
gu? Zresztą nie tylko rodzice. W autobusie
siedzi synek z piątej klasy razem z mamą.
Obok stoi starszy człowiek. Synek wstaje,
chce zrobić miejsce. Mama bierze go za rękę
i sadza z powrotem <Masz bilet, to siedź>!
Doskonały trening? Trzech nastolatków
w trolejbusie siedzi wygodnie. Obok stoi kobieta. Na przystanku wsiadają
dwie trzęsące się staruszki. Nie mogą ustać. Kobieta mówi zdecydowanie:
Może panowie zechcą zrobić miejsce. Dwóch wstaje — staruszki siadają. Po
chwili wstaje trzeci i zaprasza na swoje miejsce ową kobietę. Nauka nie po-
szła w las. Kilka takich treningów i chłopcy będą wiedzieć jak postępować”.
(J. Anczarski, Trzeba się przyzwyczaić do czynienia dobra, s. 133)

Czynem nazywa się — potocznie i w etyce — tylko takie działanie, którego
człowiek jest świadomym i wolnym sprawcą. Znaczy to, że tylko takie czyny
wybrane w sposób wolny na podstawie sądu sumienia, mogą być kwalifi-
kowane moralnie. Mogą one być dobre albo złe. Należy sobie uświadomić
prawdę, że człowiek za swoje czyny jest odpowiedzialny.