Page 16 - Katechizm_6SP_2022
P. 16
Mój udział
5 w życiu różnych wspólnot
Bo nikt nie ma z nas tego,
co mamy razem.
Każdy wnosi ze sobą to,
co ma (najlepszego).
Zatem, aby wszystko mieć,
potrzebujemy siebie razem.
Bracie, Siostro,
ręka w rękę razem idź.
(słowa piosenki religijnej)
SŁOWA KLUCZE
Wspólnota — grupa osób zjednoczona
wspólnymi celami.
Człowiek jest istotą społeczną. Do prawidłowego rozwoju niezbędne są mu relacje z innymi ludźmi.
Jesteśmy sobie nawzajem potrzebni. Tak, jak w chórze potrzebne są różne rodzaje głosów,
tak i we wspólnocie potrzebni są ludzie o różnych talentach, zdolnościach, powołaniu, dzięki którym
nawzajem siebie ubogacamy.
Jesteśmy mieszkańcami Ziemi, obywatelami państw, mieszkamy w określonych rejonach i miejscowo-
ściach, żyjemy w różnych społecznościach i wspólnotach. Każda wspólnota wpływa na nasz
rozwój, ale pierwszą i najważniejszą jest rodzina.
BÓG MÓWI
Przykład życia i wzrastania we wspólnocie rodzinnej daje nam Pan Jezus.
„Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie
te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi”
(Łk 2,51-52).
Udział we wspólnocie zobowiązuje nas do troski o innych.
„We wszystkim pokazałem wam, że (...) trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który
powiedział: «Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu»” (Dz 20,35).
W społeczeństwie człowiek nabiera doświadczenia i mądrości. Uczy się otwarcia na innych i wspierania
ich w potrzebach.
16