Page 16 - Katechizm_6SP_2022
P. 16

Mój udział
         5                        w życiu różnych wspólnot











                                                               Bo nikt nie ma z nas tego,
                                                               co mamy razem.
                                                               Każdy wnosi ze sobą to,
                                                               co ma (najlepszego).
                                                               Zatem, aby wszystko mieć,
                                                               potrzebujemy siebie razem.
                                                               Bracie, Siostro,
                                                               ręka w rękę razem idź.
                                                                      (słowa piosenki religijnej)




















                                                                         SŁOWA KLUCZE


                                                                Wspólnota — grupa osób zjednoczona
                                                                wspólnymi celami.

        Człowiek jest istotą społeczną. Do prawidłowego rozwoju niezbędne są mu relacje z innymi ludźmi.
        Jesteśmy sobie nawzajem potrzebni. Tak, jak w chórze potrzebne są różne rodzaje głosów,
        tak i we wspólnocie potrzebni są ludzie o różnych talentach, zdolnościach, powołaniu, dzięki którym
        nawzajem siebie ubogacamy.
        Jesteśmy mieszkańcami Ziemi, obywatelami państw, mieszkamy w określonych rejonach i miejscowo-
                ściach, żyjemy w różnych społecznościach i wspólnotach. Każda wspólnota wpływa na nasz
                                    rozwój, ale pierwszą i najważniejszą jest rodzina.
                BÓG MÓWI


        Przykład życia i wzrastania we wspólnocie rodzinnej daje nam Pan Jezus.
        „Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie
        te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi”
        (Łk 2,51-52).
        Udział we wspólnocie zobowiązuje nas do troski o innych.
        „We wszystkim pokazałem wam, że (...) trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który
        powiedział: «Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu»” (Dz 20,35).

        W społeczeństwie człowiek nabiera doświadczenia i mądrości. Uczy się otwarcia na innych i wspierania
        ich w potrzebach.
    16
   11   12   13   14   15   16   17   18   19